روش‌هاي نوين ارزيابي ريسك بهداشت، ايمني و محيط‌زيست (HSE)

مقدمه: مديريت ريسك با ارائه راهكارهاي مناسب با توجه به شرايط هر سازماني مي‌تواند وضعيت را به سمت حفظ و نگهداري محيط‌زيست و اقدامات پيشگيرانه هدايت نمايد. در اين راستا ارائه راهكارهاي منطقي و هدف‌دار جهت كاهش و مديريت ريسك، نيازمند شناخت صحيح از وضعيت موجود سازمان و ريسك‌ها مي‌باشد. لذا شناسايي و ارزيابي ريسك در اولويت‌بندي و ارائه راه‌حل صحيح جهت اقدامات اصلاحي و پيشگيرانه بسيار اهميت دارد. روش كار: اين مقاله كه مطالعه مروري با استفاده از منابع اينترنتي و كتابخانه‌اي مي‌باشد، با استفاده از آخرين مطالب موجود در زمينه مديريت ريسك و روش‌هاي ارزيابي و شناسايي آن در سال‌هاي اخيـر (2014-2017) تهيه گرديـده است و سعي دارد تا اين مفاهيم را مورد بررسي قرار دهد. خلاصه نتايج: امروزه استفاده از روش‌هاي ارزيابي ريسك در صنايع مختلف رو به گسترش است به‌طوري‌كه در حال حاضر بيش از 70 نوع مختلف كيفي و كمي روش ارزيابي ريسك در دنيا وجود دارد اين روش‌ها معمولاً براي شناسايي، كنترل و كاهش پيامدهاي خطرات به كار مي‌رود. عمده روش‌هاي موجود ارزيابي ريسك روش‌هاي مناسب جهت ارزيابي خطرات بوده و نتايج آن‌ها را مي‌توان جهت مديريت و تصميم‌گيري در خصوص كنترل و كاهش پيامدهاي آن بدون نگراني به كار برد، هر يك از صنايع بسته به نياز خود مي‌تواند از روش‌هاي مذكور بهره لازم را كسب كند. اين روش‌ها نسبت به يكديگر داراي مزايا و معايب مختلف مي‌باشد. لذا يكي از وظايف سيستم‌هاي ايمني و بهداشت موجود در هر صنعت(HSE) بررسي كليه روش‌هاي ارزيابي ريسك‌ها و خطرات و انتخاب روش مناسب جهت اجرا در صنعت و سازمان مطبوع خود مي‌باشد. به‌طوركلي مي‌توان گفت كه از نوع روش استفاده شده در ارزيابي ريسك و عمق ارزيابي آن تا حدي مي‌توان به توانايي سيستم ايمني موجود و در نتيجه نحوه مديريت ايمني در صنعت مذكور پي برد.