بررسي سياست‌هاي منابع انساني بر روند شاخص حوادث در دو صنعت ريخته‌گري

مقدمه: امروزه سياست‌گذاري‌ها و تصميم‌گيري‌هاي كلان سازماني به‌طور چشمگيري با سيستم مديريت ايمني ارتباط تنگاتنگي دارد بطوريكه اعمال هرگونه مداخلات سازماني منجر به تغيير روند عوامل مؤثر بر شاخص حوادث مي‌گردد. در اين مطالعه به سياست‌هاي منابع انساني بر روند شاخص حوادث در دو صنعت ريخته‌گري در بازه زماني پنج ساله پرداخته شده است. روش كار: در اين مطالعه جهت مقايسه شاخص حوادث پنج ساله دو صنعت شركت ريخته‌گري بر اساس استاندارد OSHA 1904، آمار اطلاعات مورد نياز از سال 1389 تا سال 1393 جمع‌آوري شد و سپس نسبت به تعيين مقادير شاخص‌هاي صنعت اقدام شد و در نهايت با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 شاخص‌هاي حوادث در دو صنعت از نظر وجود اختلاف و ارتباط معنادار، با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي دو و آزمون نسبت مورد بررسي قرار گرفت و ارتباط آن با كاهش نيروي انساني مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته شد. يافته‌ها: آناليز اطلاعات نشان داده است كه ميزان شاخص حوادث در هر دو صنعت در سال 92 كمترين و در سال 93 بيشترين مقدار دارا بوده است و نسبت تعداد حوادث به تعداد كاركنان در دو صنعت 1 و 2 در طي سال‌هاي 89 الي 92 معنادار بوده كه ميزان معناداري آن به ترتيب عبارت‌اند از سال 89 (0.002P value =)، سال 90 (0.000P value=)، سال 91 (0.004P value= ) و سال 92 ( 0.011P value= ). عواملي همچون سياست‌هاي نيروي انساني در حوزه HSE و پيمان سپاري فرآيندهاي توليدي از جمله سياست‌هايي در تغيير روند شاخص حوادث بوده است. نتيجه‌گيري: از يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان چنين نتيجه‌گيري نمود كه كاهش و يا افزايش شاخص‌هاي حوادث به‌طور مؤثري با سياست‌هاي منابع انساني سازمان ارتباط دارد.