ارائه رهنمودهاي طراحي شهري براي جداره‌هاي شهري جهت كاهش خطرپذيري در برابر سوانح طبيعي به‌ويژه زلزله

امروزه با افزايش حجم ساخت‌وساز در شهرها و همچنين استفاده از سبك‌هاي مختلف در اجراي نماي بناهاي ساخته شده در بازه‌هاي كوتاه‌مدت، علاوه بر اغتشاش بصري، نگاه تجملاتي به اين نماها را نيز افزايش داده است به طوري كه در طراحي‌هاي امروزه بازي با حجم در بطن جداره به وسيله هنر معماري كمرنگ گشته و جاي خود را به استفاده بي‌رويه از تزئيناتي همچون مجسمه‌هاي رزين، سرستون‌ها، قاب پنجره‌ها و يا استفاده يكپارچه از جداره‌هاي شفاف شيشه‌اي داده است. ازاين‌رو به جهت ظرافت كار و نصب اين تزئينات، اغلب به‌صورت الحاقي و با سرعت بالا بوده و همچنين موارد ايمني در طراحي و اجرا كمتر در نظر گرفته مي‌شود كه معمولاً اثرات ناشي از اين بي‌توجهي و كاستي‌ها در زمان بروز بلاياي طبيعي به‌ويژه زلزله بروز خواهد كرد. با توجه به مروري بودن اين مقاله سعي بر آن است با بيان انواع سبك‌ها و شيوه‌هاي طراحي جداره‌هاي شهري، اهميت رعايت ايمني در طراحي و اجراي اين نماها را بيان نموده و در انتها به ارائه رهنمودهايي از ديدگاه طراحي شهري در جهت كاهش خطرپذيري جداره‌هاي شهري به‌ويژه وقوع زلزله در قالب راهكار و پيشنهاد خواهيم پرداخت.