بررسي موانع روش هاي ياددهي- يادگيري فعال از ديدگاه معلمان( مدارس ابتدايي دخترانه شهرقم)

اين تحقيق باتوجه به اهميت دوره ابتدايي و تاثير به كارگيري روش هاي ياددهي ـ يادگيري فعال در اين مقطع آموزشي انجام گرفت.جامعه نمونه 200 نفر از بين 1360 نفر از معلمان مدارس دخترانه شهر قم به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. روش تحقيق پيمايشي بود و داده هاي آن از طريق توزيع پرسشنامه جمع آوري شد. به طور كلي هدف از اين پژوهش پاسخ دادن به پنج پرسش بود. پرسش اول مربوط به ميزان تأثير سطح پايين آگاهي و مهارت معلم به عنوان يك مانع در مسير استفاده از روش هاي ياددهي و يادگيري فعال بود كه مشخص شد سطح پايين آگاهي و مهارت معلم با ميانگين ميزان تأثير 615/12، تا حد زيادي مانع استفاده از روش هاي ياددهي و يادگيري فعال مي باشد.در پاسخ به سوال دوم كه در مورد ميزان عملكرد سطح پايين كارايي مديريت آموزشي به عنوان يك مانع در كاربردروش هاي ياددهي يادگيري فعال بود، معلوم گرديد كه اين عامل با ميانگين ميزان تأثير 616/37 تا حد زيادي مانع استفاده از روش هاي ياددهي و يادگيري فعال مي باشد. در پاسخ سوال سوم مشخص شد كه عدم كاربرد روش هاي ارزشيابي تحصيلي با ميانگين ميزان تأثير 595/87 تا حد متوسطي مانع استفاده از روش هاي ياددهي و يادگيري فعال مي باشد. پاسخ به سوال چهارم تحقيق حاكي از اين بود كه سطح پايين امكانات و تجهيزات آموزشي با ميانگين ميزان تأثير 692/87 تا حد زيادي به عنوان يك مانع در استفاده از روش هاي فعال نقش دارد. به اين ترتيب در پاسخ به سوال پنجم تحقيق، روشن شد، سطح پايين امكانات و تجهيزات آموزشي، مهمترين مانع در استفاده از روش هاي ياددهي يادگيري فعال مي باشد.