تحليل ايده معنويت گرايي در كتاب هاي درسي ادبيات فارسي دوره متوسطه

هدف اين مقاله شامل دو بخش تحليل ايده معنويت گرايي و تحليل محتواي كتابهاي فارسي دوره متوسطه از نظر ميزان توجه آنها به معنويت گرايي است. روش اين مقاله در بخش اول تحليلي – استنتاجي و در جستجوي پاسخ به اين سوال كه بر مبناي انسان شناسي اسلامي رويكرد مناسب براي معنويت گرايي كدام است؟ بخش دوم توصيفي و از نوع تحليل محتوا است و با روش تحليل محتوي و با مبنا قرار دادن رويكرد مختار مي خواهد كه وضعيت معنويت گرايي در كتب فارسي دوره متوسطه را بررسي نمايد. جامعه آماري پژوهش، كليه كتاب هاي ادبيات فارسي دوره متوسطه(به جزء كتاب هاي ادبيات تاليفي براي گروه علوم انساني) و شامل كتاب هاي فارسي پايه هفتم و پايه هشتم دوره اول متوسطه، ادبيات فارسي اول، دوم و سوم دبيرستان و زبان و ادبيات فارسي (عمومي) دوره پيش دانشگاهي مي باشد. نتايج پژوهش با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي بررسي و تحليل شد. عمده ترين نتايج پژوهش بيان كننده آن است كه از 40 ويژگي انسان معنوي، 20 ويژگي مطرح نشده و مغفول مانده است. مقوله¬هاي حسن خلق از خود گذشتگي و هدفمندي بيش از ساير مقوله¬ها مورد توجه قرار گرفته و كمترين بسامد مربوط به مقوله آخرت باوري است.