رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي، سبك‌هاي يادگيري و رضايت از زندگي با انگيزه پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان متوسطه شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي روان رنجورخويي، برون گرايي، بازبودن، موافق بودن، با وجدان بودن، سبك‌هاي يادگيري تجربه عيني، مشاهده تاملي، مفهوم سازي انتزاعي، آزمايشگري فعال و رضايت از زندگي با انگيزه پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان متوسطه شهر اهواز بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه تحقيق شامل 225 نفر از دانش‌آموزان بود كه به صورت تصادفي خوشه‌ايي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه پنج عاملي نئو كاستا و مك كري (1992)، پرسشنامه سبك‌هاي يادگيري كلب (1985)، پرسشنامه رضايت از زندگي SWLS و پرسشنامه انگيزه پيشرفت هرمانز (1970) بود. براي تحليل داده¬ها از روش¬هاي آماري ضريب همبستگي ساده پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده شد. نتايج حاكي از آن بود كه بين ويژگي شخصيتي روانرنجورخويي با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه منفي معناداري وجود دارد و بين ويژگي شخصيتي برونگرايي، موافق بودن، گشودگي و با وجدان بودن با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه مثبت معناداري وجود دارد و بين سبك‌هاي يادگيري و رضايت از زندگي با انگيزه پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت معناداري وجود دارد. همچنين نتايج رگرسيون نشان داد بين ويژگي‌هاي شخصيتي، سبك‌هاي يادگيري و رضايت از زندگي با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه چندگانه وجود دارد.