بررسي اجمالي نظريه هاي يادگيري

ه تغيير نسبتا دايمي كه در نتيجه تمرين در رفتار ايجاد مي شود يادگيري مي گويند. نقش يادگيري در همه صحنههاي زندگي نمايان است. يادگيري نه تنها در آموختن خاص مطالب درسي ، بلكه در رشد هيجاني ، تعامل اجتماعي و حتي رشد شخصيت نيز دخالت دارد. يادگيري با هر بينشي كه تعريف شود ، اساس رفتار افراد را تشكيل مي دهد و نخستين صفت مشخص آن ، تغيير است. 2 از طريق يادگيري فرد با محيط خود آشنا مي شود ، در مقابل محيط ايستادگي مي كند ، از محيط براي تأمين احتياجات خود استفاده مي نمايد ، گاهي محيط را تحت تسلط و فرمان خود در مي آورد و زماني خويشتن را با آن سازگار مي سازد. در زمينۀ يادگيري انسان ، مطالعات پژوهش ها و نظريات بسيار مطرح شده است و اين به دليل اهميت آن در زندگي انسان هاست . نوزادي كه تازه متولد شده است به جز چند بازتاب ساده ، توانايي ديگري ندارد اما در پرتو يادگيري ، اين موجود ناتوان در عرض چند سال به اشرف مخلوقات تبديل شده و جهان را در سيطرۀ خود مي گيرد . تنها ويژگي موجود انسان كه او را از ساير حيوانات متمايز مي كند ، توانايي بالقوۀ او براي انواع يادگيري هاست ؛ در طول رشد ، او ياد مي گيرد كه چگونه به موقعيت هايي كه در برابرش ظاهر مي شوند ، با شيوه اي كارآمد پاسخ دهد.