ارزيابي بهسازي بافت هاي فرسوده شهري در راستاي بهينه سازي ناهنجارها و توسعه پايدار: مطالعه موردي بافت شهري منطقه 8 تهران

با توجه به روند رشد و توسعه شهرها در جوامع معاصر امروزه مساله فضا و توسعه پايدار از اهميت قابل توجهي برخوردار گرديده است. از سوي ديگر يكي از مهمترين چالش هاي نظام مديريت شهري در شهرهايي كه دوره فشرده رشد و توسعه را طي نموده اند مسله بافت فرسوده شهري است كه در صورت مداخله مناسب ميتواند به عنوان منبع فضايي باارزش راه گشاي بسياري از مشكلات به وجود امده در مسير توسعه پايدار و پدافند غير عامل شهري باشد. هدف اصلي اين تحقيق با توجه به وسعت دامنه مشكلات اين گونه بافت ها، ارزيابي فعاليت هاي بهسازي بافت هاي فرسوده و رسيدن به اهداف توسعه پايدار به منظور بهينه سازي ناهنجارهاي ايجاد شده مي باشد. اين پژوهش بدنبال كارآمدسازي استراتژي هاي مداخله گر در جهت ارتقاء شرايط سكونت در بافت هاي فرسوده است. از مشكلات اين بافت ها به مواردي چون ريزدانگي بناها، عرض كم معابر، قدمت بالاي املاك، غير مقاوم بودن ساختمان ها در برابر زلزله ، سكونت بزه كاران و معتادين، توان مالي پايين ساكنين و خدمات رساني ضعيف مي توان اشاره كرد. احياي بافت هاي فرسوده مي تواند ارزش كالبدي را ارتقاء داده و انگيزه شهروندان را نسبت به سكونت در اين مناطق افزايش دهد. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و ازلحاظ نحوه گردآوري داده­ها، توصيفي و از جهت دسترسي به پارامترهاي جامعه مورد مطالعه پيمايشي مي­باشد و نحوه جمع آوري اطلاعات از روش كتابخانه و گردآوري دادهاي پايه از روش هاي مطالعه اسنادي و ميداني بوده براي تجزيه و تحليل داده ها ، از تحليل كيفي استفاده شده است . جامعه آماري مورد نظر اين تحقيق، بافت فرسوده محله وحيديه واقع در ناحيه سه شهرداري منطقه 8 تهران ميباشد. نتايج تحقيق بيانگرآن است كه مشكلات كالبدي و زيست محيطي، معضلات اجتماعي، اقتصادي و مديريتي بيشترين درصد معضلات را دارا مي باشند. همچنين در بررسي ابعاد كالبدي، پايين بودن كيفيت سازه ها، ريزدانگي قطعات و نفوذ ناپذيري معابر از جمله مهمترين مشكلات بافت مورد مطالعه هستند.