پدافندغيرعامل، توسعه پايدار و اقتصاد مقاومتي

پدافند در مفهوم كلي، دفع، خنثي كردن و يا كاهش تاثيرات اقدامات آفندي دشمن و ممانعت از دستيابي به اهداف خودي است. پدافند به دو بخش تقسيم مي‌شود 1- پدافند عامل 2- پدافند غيرعامل علاقه به حيات و حفظ بقاء به طور غريزي در هر انساني وجود دارد لذا در طول تاريخ، بشر براي دستيابي به ملزومات حياتي خود از جمله غذا و انرژي به گسترش و توسعه مراتع و زمين‌هاي كشاورزي و معادن پرداخته يا به جهت دفع تجاوز دشمنان خود جنگ‌ها و منازعات بسياري را پشت سر نهاده است. سلاح‌هايي كه جوامع بشري قبل از دوران صنعتي در جنگ‌ها بكار مي‌بردند دست ساز و بسيار ساده بود، بين فرآيندهاي دانش و فناوري و نوع سلاح‌هايي كه جوامع بشري براي بهره گيري از آنها در جنگ ابداع و اختراع مي‌كرده‌اند، ارتباط نزديكي وجود داشته است. استفاده از سلاح‌هاي كشتار جمعي همانند استفاده رژيم بعثي از سلاح هاي شيميايي در طول 8 سال جنگ تحميلي عليه جمهوري اسلامي و تجربه جنگ نفت، جنگ افغانستان، مناقشه يوگسلاوي و جنگ اخير امريكا عليه عراق لزوم توجه به مقوله دفاع، خصوصا دفاع غير عامل را مضاعف نموده است. اقدامات دفاع غير عامل شامل اصول اساسي و ملاحظاتي است كه در اغلب كشورهاي جهان،اين اصول و ملاحظات با كمي اختلاف پذيرفته شده اند ولي شيوه به كارگيري آنها ابتكاري، هنرمندانه و خردمندانه است. در اين مقاله سعي گرديده است پس از تبيين اصول و ملاحظات دفاع غير عامل و موضوعات ذيربط، توصيه‌هايي چند در خصوص اقدامات دفاع غير عامل ارائه گردد. از طرفي مفهوم توسعه پايدار ناظر بر اين واقعيت انكار ناپذير است كه ملاحظات مربوط به اكولوژي مي تواند و بايد در فعاليتهاي اقتصادي به كار گرفته شود. اين ملاحظات شامل ايده هاي ايجاد محيطي منطقي است كه در آن ادعاي توسعه به منظور پيشبرد كيفيت همه جنبه هاي زندگي مورد چالش قرار ميگيرد.از طرفي ملاحظات پدافند غير عامل نيز تاثيري عميق در توسعه پايدار دارد. تركيب موازي و هدفمند پدافند غير عامل و توسعه پايدار ميتواند گامي اساسي در پيشبرد اهداف اقتصاد مقاومتي باشد.