ارزيابي و تحليل كاهش خسارات ناشي از سيلاب با رويكرد مديريت مشاركتي (مطالعه موردي: روستا­هاي شهرستان زهك)

مخاطرات محيطي از ديرباز بعنوان يكي از مهمترين تهديدات جامعه بشري مطرح بوده است و كشور ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست. سرزمين پهناور ايران به لحاظ موقعيت جغرافيايي ويژه اي كه داراست، همواره در معرض انواع گونه هاي مخاطرات محيطي قرار داشته و از اين لحاظ، جزء ده كشور حادثه خيز جهان به شمار مي آيد. بررسي ها نشان مي دهد بر اثر بروز اينگونه مخاطرات (سيل، زلزله، خشكسالي، طوفان و غيره) خسارات قابل توجهي به كشور وارد آمده است. يكي از روش هاي مقابله با مخاطرات و بلاياي طبيعي نقش مشاركت در مديريت براي كاهش اثر مخاطرات است. در اين راستا هدف اين مطالعه، بررسي نقش مديريت مشاركتي در كاهش اثرات ناشي از سيلاب در روستا هاي شهرستان زهك مي باشد. روش تحقيق، توصيفي و تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه اي، اسنادي، ميداني مي باشد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مي باشد و همچنين ابزار جهت تجزيه و تحليل اطلاعات نرم افزار SPSS و مدل SAW مي باشد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه، هفت متغير مستقل با متغير وابسته (مديريت مشاركتي) داراي رابطه معناداري در سطح 05/ 0=P مي باشد. همچنين نتايج حاصل از مدل SAW نشان داد كه، در بين شاخص هاي مطرح شده شاخص اعتماد سازي بين مردم و مسئولين در مديريت سيل با وزن به دست آمده 298 /0 با رتبه 1 بالاترين رتبه و شاخص توسعه و سياست هاي بازتوزيع مجدد توسعه با وزن به دست آمده 11/ 0 با رتبه 7 كمترين تاثير را به خود اختصاص داده است.