كاربرد دوركاوي در شناسايي و تحليل ميزان آسيب پذيري زيرساخت هاي شهري در مقابله با تهديد هسته اي

نياز به يك رويكرد مبتني بر تصميم گيري دفاعي و امنيتي دركشور براي حفاظت از مراكز تأسيسات اتمي و حساس نظير نيروگاه ها به دليل تهديدات و خطرات روزافزون نظامي امنيتي به شدت ضروري است. بررسي ميزان آسيب پذيري زيرساخت هاي شهري و تحليل خطرپذيري آنها، از جمله اقدامات مـهم و پـيشگيرانه در برابر تهديدات به شمار مي رود. اين مسأله همواره يكي از دغدغه هاي اصلي مسئولان حوزه امنيت كشور مي باشد. چنانچه الگويي دقيق و جامع در خصوص ارزيابي تهديدات ارائه شود مي تواند باعث كاهش چشمگير آسيب پذيري ها شود و يا پيامدهاي تهديد نظامي را به شدت كاهش دهد. بنابراين توصيف و ارزيابي خطرپذيري زيرساخت ها مي تواند اصلي مهم به منظور مقابله در برابر تهديدات با ملاحظات پدافند غيرعامل باشد. در مرحله نخست، پس از شناسايي و تحليل تهديدات دشمن، تمهيدات و اقدامات پيشگيرانه براساس ضوابط و معيارهاي دفاع غيرعامل انديشيده مي شود. سپس، چگونگي مقابله با تهديد را مي توان مورد ارزيابي و تحليل قرار داد. دانش دوركاوري به عنوان يكي از علوم دقيق كاربردي مي تواند براي شناسايي نقاط حساس و ارائه اطلاعات مكاني به منظور مدلسازي يك رخداد، بسيار كارآمد باشد. در اين مطالعه با بررسي يكي از فجايع اتمي به ارزيابي سهم دانش دوركاوي در شناسايي تغييرات و بررسي آسيب ها پس از وقوع حوادث پرداخته مي شود. به منظور تحليل ابعاد فاجعه رخ داده با استفاده از شيوه هاي آشكارسازي تغييرات توسط تصاوير ماهواره اي، مي توان اطلاعات مكاني از مناطق وسيع بدست آورد. همچنين به كمك استخراج خودكار نواحي حساس از تصاوير، فرآيند پايش تغييرات به نحو مؤثرتري قابل انجام است. در اين مقاله تصاوير ماهواره لندست 5 از نواحي آسيب ديده دراثر انفجار نيروگاه اتمي چرنوبيل بررسي شده است. اين مقاله نمونه اي از عمليات آشكارسازي و پايش در زمينه فاجعه هاي هسته اي را نشان مي دهد و كارايي دوركاوي را درخصوص فعاليت هاي نظارتي در برابر حوادث به منظور تحليل و كاهش ميزان تخريب ها ارائه مي نمايد.