بيمارستان در شرايط بحران

تجارب هشت سال جنگ تحميلي عراق عليه ايران و درسهايي از جنگهاي ويرانگر ديگر منطقه، مؤيد اين نظر است كه كشورمهاجم جهت درهم شكستن كشور مورد تهاجم با اتخاذ استراتژي انهدام مراكز ثقل شهري، توجه خود را صرف بمباران اماكن غير نظامي واز جمله بيمارستانها مي نمايد. يكي از مهمترين جوانبي كه جهت آمادگي رويايي با چنين حوادثي بايد به آن پرداخته شود فراهم نمودن امكانات پزشكي و بهداشتي مناسب جهت رسيدگي به مصدومان است. احداث بيمارستانهاي صحرايي در زمان صلح و قبل از بحران واستفاده از بيمارستانهاي سيار در زمان حين و بعد از وقوع بحران، بهترين راهكار جهت عدم توقف چرخه بهبود مصدومين مي باشد . با رعايت الزامات پدافند غيرعامل در زمان طراحي و ساخت بيمارستانهاي صحرايي، مانند مكانيابي مناسب، استفاده از اصل پراكندگي،رعايت اصل كوچكسازي، استفاده از تكنيكهاي استتار و اختفا و فريب و... مي توان خسارات جاني و مالي را به حداقل رساند وآسيب پذيري را كاهش داد. علاوه برآن مي توان با دومنظوره سازي بيمارستانهاي معمولي آنها را براي خدمات رساني در زمان بحران آماده نمود