بررسي نوسانات آب و هوايي كواترنري بر اساس شواهد فيزيكي و بيولوژيكي (مطالعه موردي: تالاب گاوخوني)

مطالعه مغزه هاي رسوبي يكي از معتبرترين روش هاي رديابي نغييرات آب و هوايي گذشته مي باشد. در اين پژوهش، با استفاده از برداشتهاي ميداني و مطالعات آزمايشگاهي، تغييرات محيطي گذشته در رسوبات پلاياي گاوخوني در جنوب شرق اصفهان مورد بررسي قرار گرفت. نمونه-برداري مغزه هاي رسوبي با هدف بازسازي محيط و تغييرات اقليم ديرينه در رخساره هاي جانبي و زون مرطوب در محل دلتاي پلايا، با استفاده از لوله هاي پلاستيكي به قطر 6 و طول 50 سانتيمتر انجام پذيرفت. در اين خصوص مطالعات آزمايشگاهي فيزيكي و بيولوژيكي شامل؛ تعيين حساسيت مغناطيسي، مطالعات ميكروسكوپي و پالئونتولوژي نمونه ها (بررسي بقاياي گياهي و آثار جانوري مانند استراكدا) انجام شد. نتايج حاصل از مقايسه تغييرات حساسيت مغناطيسي در مغزه ها نشان داد كه تقريباً در تمام اين مغزه ها، حساسيت مغناطيسي از عمق به سطح، روند كاهشي داشته كه نشان دهنده تمايل سيستم پلايا، به سمت شرايط خشك تر مي باشد. پس از بررسي هاي انجام شده بر روي مغزه ها، 5 نوسان آب و هوايي در حوضه، مورد شناسايي قرار گرفت كه به 2 دوره سرد و 3 دوره گرم تقسيم گرديد. با توجه به عمق كم مغزه رسوبي و تخمين نسبي نرخ رسوبگذاري ؛ بنظر مي رسد؛ تغييرات مورد مشاهده مربوط به كمتر از 1000 سال پيش باشد و مي توان، نوسانات ناشي از تغييرات كوچك مقياس را در آخرين فاز بين يخبندان اواخر هولوسن در نظر گرفت. از مقايسه مطالعه مغزه هاي رسوبي با مطالعه قبلي سيف (1383) مي توان نتيجه گرفت؛ بازسازي تغييرات وسعت درياچه ها با استفاده از تصاوير ماهواره اي صرفاً مي تواند تغييرات سطح تراز آب در حوضه هاي آبريز را رديابي نمايد و اين روش قادر به ارائه توالي رخدادها نمي باشد.