مدل «هاضم بي هوازي شهري» و تدوين استراتژي انرژي زيست محيطي

با توجه به اينكه يكي از بالاترين ارقام شدت مصرف انرژي در جهان به ايران تعلق دارد و ايران از سال 2005 از حد مجاز انتشار گازهاي گلخانه اي كه از سوي معاهده كيوتو معين شده، گذر نموده است و همچنين هفتمين كشور آلوده كننده دنيا محسوب مي شود، و با فرض اينكه كمتر از 4 سال فرصت داريم تا خود را از جريمه هاي زيست محيطي قابل توجهي كه بابت آلوده نمودن كره زمين، بايد به سازمان ملل پرداخت نمائيم، برهانيم. لذا با تحقيقات وسيع كتابخانه اي و مقايسه اي ضمن ارائه مدل«هاضم بي هوازي شهري» و تدوين الگوي كلان اجرائي، سعي بر آن شده ضمن مديريت زباله ها و پسماندهاي شهري، صنعتي و بيمارستاني، تهديد آلايندگي محيط زيست، به فرصتي جهت توانمندسازي اقتصاد خانواده، توليد انرژي و خاك ارگانيك، بدل گردد. در واقع با اين استراتژي يك تهديد بزرگ را در خدمت خواهيم گرفت.