بررسي پتانسيل هاي اكتشافي ميادين زمين گرمايي در اطراف آتشفشان سبلان بر پايه ي يافته هاي هيدروژئوشيميايي

آتشفشان سبلان به سن پليوكواترنري جزء فعاليترين مناطق ايران به لحاظ فعاليتهاي زمينگرمايي ميباشد. ظهور سيالات گرمابي دما بالا در سطح زمين و بخارات سطحي از بارزترين علائم اين فعاليتها ميباشد. اين سيالات دما بالا با سنگهاي دربرگيرنده كه عموماً ماهيت آتشفشاني داشته و داراي تركيب آندزيت پورفيري، مونزونيت و واحدهاي آتشفشاني رسوبي ميباشند اندركنش داشته و تغييراتي در تركيب آن هاي صورت پذيرفته است. تركيب عمده ي اين آب ها سديم-كلرايدي، سديم-كلسيم-بي كربناتي مي باشد. ميزان TDS در بيشترين مقدار خود به 6316 ميلي گرم بر ليتر مي رسد و گستره ي pH اين آب ها 3/ 5 تا 16/ 9 متغير است. در اين مطالعه ژئوترمومتري سيالات زيرسطحي در آخرين تعادل خود با محيط اطراف براي سيالات گرمابي منطقه ي جنوب سبلان صورت پذيرفته است و بيشترين دماي محاسبه شده بر اساس ژئوترمومتر Na/K حدود 270 درجه ي سانتيگراد برآورد شده است.