رتبه بندي سازندگان قطعات مكانيكي بر اساس يك روش تصميم گيري چند معياره فازي (مطالعه موردي : در شركت گروه ملي صنعتي فولاد ايران)

در سالهاي اخير با توسعه صنايع در ايران لزوم توجه به تامين قطعات مورد استفاده در كارخانجات جهت پشتيباني از ماشين آلات و تاسيسات به منظور جلوگيري از قطع فرآيند توليد بيش از پيش مورد توجه سياستگذاران سازمان ها قرار گرفته است يكي از اين صنايع، صنعت فولاد مي باشد. بدليل اينكه صنعت فولاد جزء صنايع توليد پيوسته بوده و اين صنايع بيشترين وابستگي را به ماشين آلات داشته لزوم تامين قطعات جهت حفظ و نگهداري از اين تجهيزات نه تنها در كاهش هزينه ها ، كيفيت محصولات و چابكي سازمان موثر بوده بلكه به عنوان عاملي كليدي در حيات سازمان مطرح مي باشد ، بنابراين مديريت تامين قطعات در جهت پشتيباني از ماشين آلات و تاسيسات كارخانجات فولاد يك تصميم بسيار حياتي و مهم مي باشد . تصميمات در حوزه برون سپاري تامين قطعات مكانيكي براساس روشهاي چند معياره و تصميمات گروهي اتخاذ مي گردد ، بنابراين در اين مقاله يك روش مبتني بر رويكرد تصميم گيري گروهي فازي به منظور ارزيابي و رتبه بندي مناسبترين تامين كنندگان جهت برون سپاري فعاليتهاي ساخت قطعات مكانيكي در شركت گروه ملي صنعتي فولاد ايران صورت گرفته است .