ظهور القاعده شبه‌جزيره عربستان و الزامات سياسي-استراتژيك براي ايران

القاعده شبه‌جزيره عربستان نتيجه ادغام ميان دو گروه از القاعده در عربستان سعودي (AQSA) و يمن (AQIY) است كه با طي كردن مسير تكامل، در سال 2009 اعلام موجوديت نمود. اهداف اين شاخه از القاعده از حيث فكري و عملي شامل پالايش كشورهاي اسلامي از نفوذ غرب و تشكيل حكومت‌هاي مبتني بر احكام شريعت بجاي حكومت‌هاي سكولار، ترور متحدان غرب از جمله اعضاي خاندان سلطنتي عربستان و حمله به منافع و زيرساخت‌هاي كشورهاي غربي در منطقه همچون پالايشگاه‌ها و منابع انرژي است. توسل به اين اهداف و اقدامات سبب شده تا قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي همچون ايالات متحده آمريكا، استراتژي جنگ عليه تروريسم را با تمركز بر اين گونه جديد از القاعده تدوين كنند. به نحوي كه در سند استراتژي امنيت ملي آمريكا در فوريه 2015 در بخش «مبارزه مستمر با تهديد تروريسم» اين مورد به چشم مي‌خورد. ايالات متحده به طور كلي سه استراتژي درگيرشدن، مشاركت دادن و موازنه‌سازي كرانه‌اي را در جنگ عليه تروريسم در پيش گرفته كه در قبال القاعده شبه‌جزيره عربستان بر درگيرشدن تمركز نموده است. اتخاذ اين استراتژي‌ كه عمدتاً معطوف به شبه‌جزيره عربستان و منطقه خليج فارس مي‌باشد، بر جمهوري اسلامي ايران الزاماتي را تحميل كرده است. اين الزامات مبنايي براي تدوين مقاله حاضر قرار گرفته است. يافته‌هاي مقاله حكايت از آن دارد كه جمهوري اسلامي ايران بايد در چهارچوب دغدغه‌هاي خود در منطقه خليج فارس بر گزاره‌هايي چون انعقاد قراردادهاي امنيتي با كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس، تنش‌زدايي با عربستان و تأسيس ترتيبات امنيت منطقه‌اي مستقل در خليج فارس تمركز كند.