هابرونميازيس در اسب

كرمهاي معده اسب شامل سه گونه ي دراشيا مگاستوما، هابرونما موسكه و هابرونما ماژوس يا ميكروستوما هستند. هابرونميازيس هنگامي ايجاد مي شود كه لاروها يا مگس هاي حاوي لارو توسط اسب خورده شود. به مخاط معده نفوذ كرده و در زير مخاط ضمن رشد و بلوغ، واكنش آماسي گرانولوماتوز و پيوگرانولوماتوز را ايجاد مي كنند. اين فرم بيماري علائم درمانگاهي ندارد. فرم جلدي اين بيماري به صورت درماتيت گرانولوماتوز ديده مي شود و به عنوان زخمهاي تابستاني شناخته مي شود. بيماري بيشتر در آب و هواي گرم و مرطوب و مناطق گرمسيري رخ مي دهد. لاروها در نواحي غشاهاي مرطوب شامل لب ها، گوشه داخلي چشم و اطراف چشم، دهانه رحم، غلاف قضيب در نريان و نواحي آسيب ديده پوست اسب گذارده مي شود. لاروها به درون بخشهاي عميق درم نفوذ كرده و واكنش آماس گرانولوماتوز با غالبيت سلولهاي ائوزينوفيل را ايجاد مي كند. از نظر ميكروسكوپي در مركز ندول هاي گرانولوماتوز مقاطع لارو و در پيرامون آن ميزان زيادي بافت همبند داراي سلولهاي آماسي نوتروفيل و بويژه ائوزينوفيل، كانونهاي زرد رنگ معدني شده و نكروز ديده مي شود. هيچ وابستگي نژادي يا جنسيتي در بين اسب ها نسبت به اين بيماري وجود ندارد با اين حال بعضي از اسبها بيشتر مستعد ابتلا به بيماري هستند. تشخيص بيماري بر اساس تاريخچه، علائم باليني و شناسايي ترشحات كلسيم در ضايعات مي باشد. فرم گوارشي بيماري به راحتي قابل تشخيص نمي باشد زيرا در آزمايش مدفوع با روشهاي متداول نميتوان به آساني تخمها را مشاهده كرد. هابرونميازيس جلدي بايد از جراحات زخمي كه التيام نمييابند مثل كارسينوم سلولهاي سنگفرشي، ساركوييد هاي اسب و رشد بافت گرانوله پس از زخم تفريق داده شود.