بررسي الگوي مديريت باشگاه هاي سواركاري

با سابقه طولاني موجود در بهره گيري از اسب، چه در كشور عزيزمان ايران و چه در سطح جهان، در خور نگاهي دانش محور و پژوهش ساز در جهت تأمين سلامت اين حيوان است. خوشبختانه توسعهي روز افزون دانش دامپزشكي و آموزش هر چه بهتر دانش پژوهان اين عرصه راه دستيابي به جايگاه مطلوب در بخش هاي مختلفي مانند بيماريها ، دستگاه گوارش ، بيماريهاي اندام حركتي و غيره به اين هدف را تسهيل ميكند . بطور كلي اسب به منزله ماشين زنده و هيجان انگيزي است كه سوار كار لحظات لذت بخش و فرح انگيزي را پُشت آن احساس مي كند ولي همانطوري كه استفاده از ماشين معيوب خطرناك است، سواركاري با اسب مبتلا به بيماري هاي اندام حركتي نيز حادثه آفرين مي باشد. اسب اين حيوان زيبا از قديمي ترين همراهان و خدمتگزاران صميمي انسان بوده و امروزه نيز اهميت و ارزشمندي خود را در زندگي او حفظ كرده است. كه در بحث مديريت اسب و اسبداري در مجموعه سواركاري مي توان از بيماري هاي اسب جلوگيري كرد. نتيجتاً در بحث قرنطينه اسب در بيماري هاي واگيردار پيشگيري بيماري دستگاه گوارش هدف گذاري در تربيت اسب است. سالهاي زيادي است كه خلأ وجود چنين سيستمي در سواركاري كشور كاملاً حس مي شود. فدراسيون سواركاري كشور پس از انجام جلسات با مسؤلين بخش آموزش وزارت ورزش و جوانان و جلسات پياپي كميته آموزش و مربيان و با همكاري فدراسيون سواركاري آلمان ، استفاده از سيستم كشور آلمان را براي نيل به اين هدف در سرلوحه كار قرار داده است. هيچ كشوري در جهان به اندازه آلمان در رشته سواركاري موفقيت كسب نكرده است. كه يكي از دلائل آن داشتن سيستم مرتب و منظم مربيگري است.