واكاوي گوي و چوگان در اشعار محتشم كاشاني

هدف از اين مطالعه واكاوي واژههاي گوي و چوگان در اشعار محتشم كاشاني از لحاظ فراواني تكرار و نوع كاربرد آن است. از آن جايي كه ادبيات و شعر بيان كنندهي نمايي روشن از جامعه است بنابراين به منظور دستيابي به يك شناخت نسبي از اوضاع چوگان در دوره صفويه بررسي اشعار شاعران اين دوره اهميت ويژه ايي دارد. اين پژوهش از حيث هدف، كاربردي و با توجه به روش، تحليلي-توصيفي از نوع تحليل محتوا استفاده شده است. بدين منظور با استفاده از ديوان شاعر با تجزيه و تحليل اشعار از حيث بسامد، كاربرد مورد توجه و واكاوي قرار گرفته است. يافته ها نشان ميدهد از حيث فراواني واژه هاي گوي، چوگان و صولجان به ترتيب 40 ، 18 و 11 فراواني و از حيث نوع كاربرد به ترتيب ادبي-تعليمي، تغزلي، مدح، دعا و اشاره به بازي به ترتيب 2 ، 15 ، 35 ، 1 و 13 بار تكرار داشتهاند. همچنين يافته ها نشان ميدهد صنايع ادبي مورد استفاده شامل تشبيه، استعاره، كنايه است. اگرچه يافته هاي اين مطالعه نشان از آن دارد كه شاعر اشاره مستقيم به بازي چوگان نداشته است. ليكن استفاده از اين واژه ها با بسامد 69 نشان از اهميت اين بازي در آن دوره و آشنايي كامل شاعر و مردم با بازي چوگان دارد.