آئين باران خواهي گارووا در مناطق غربي لرستان و ارتباط آن با آئين مهر

آيين باران خواهي يكي از آيين هاي مهم به جا مانده از گذشتگان است. اين آيين امروزه، در بسياري از شهرهاي ايران درجهت طلب باران انجام مي گيرد و به شكل هاي مختلفي برگزار مي گردد. در استان لرستان نيز، آيين باران خواهي گارووا به عنوان يكي از اشكال يا شيوه هاي طلب باران، در قالب نمايشي گروهي توسط زنان انجام مي شده است. شكل برگزاري آيين و عناصر تشكيل دهنده آن، شباهت هايي با اعمال مهر و فره وشي ها در اساطير ايران و ايندره و ماروتها در اساطير هند دارد. اين مقاله در تلاش براي اثبات ارتباط اين آيين با آيينهاي ياد شده است. علاوه بر اين به تأثيرات خشكسالي و عدم ريزش باران در زمان مناسب، بر شهرستان هاي پلدختر، چگني، دلفان و كوهدشت؛ به عنوان مناطق برگزاركننده آيين گارووا در لرستان توجه دارد. طبق گزارش رسمي نهادهاي دولتي در پنج سال گذشته، بيشترين آسيب ناشي از خشكسالي را، مناطق ياد شده متحمل كرديده اند. در اين پژوهش از روش اسنادي يا كتابخانه اي و تكنيك مصاحبه با اطلاع رسانها، استفاده شده است. اطلاع رسانها از برگزار كنندگان آيين گارووا يا شاهد بر اجراي آن بوده اند. اين آيين با توجه به بررسي و مقايسه عناصر آن با اساطير ايران، هند و ساير ملل و بيان شباهت ها مي تواند ريشه در آيين ميترائيسم در ايران و اساطير هند باستان، داشته باشد. همچنين، خشكسالي و عدم ريزش باران در زمان مناسب عاملي مهم در ماندگاري آيين گارووا در غرب لرستان تلقي مي گردد.