تعيين سن درياچه جايدر با استفاده تكنيك پذيرايي مغناطيسي

زمين لغزش كبيركوه به عنوان بزرگترين زمين لغزش دنيا با مسدود كردن مسير رودخانه كشكان، درياچه جايدر را شكل داده است. در اين پژوهش رسوبات درياچه جايدر به منظور آشكار سازي شرايط شكل گيري، تغييرات محيطي و تعيين سن رسوبات مورد بررسي قرار گرفت. روش مطالعه در اين تحقيق، ميداني- تحليلي است كه شامل استفاده از ابزارهاي مختلفي مانند نقشه-هاي توپوگرافي و زمين شناسي، تصاوير ماهواره اي، GPS و نمونه برداري جهت تعيين بافت رسوب به روش شيكر، تكنيك پذيرايي مغناطيسي و سن سنجي به روش ترمولومينسنس مي باشد. هم چنين برخي پارامترهاي فيزيومتري درياچه مانند: وسعت، حجم آب و حجم رسوب، حداكثر عمق و متوسط عمق مبادرت شده است. با انجام آزمايش بر روي نمونه ها مشخص گرديد. استفاده از تكنيك پذيرايي مغناطيسي به علت ويژگي هاي رسوبي مقدور نمي باشد. نتايج حاصل از سن سنجي نشان داد كه درياچه جايدر با زمان پايداري 7600 سال يكي از پايدارترين درياچه هاي سدي در جهان است. براساس نمونه هاي برداشت شده از قسمت تحتاني رسوبات درياچه در ارتفاع 660 متري از سطح دريا سني در حدود 1400±12600 سال به دست آمد. با توجه به مقطع رسوب برداشت شده بافت هاي رسوبي موجود مربوط به سه دوره ي آب و هوايي گرم و خشك و چهار دوره ي آب و هوايي مرطوب مي باشند.