ارزيابي كيفيت آب رودخانه گاماسياب با استفاده از شاخص كيفي آب NSFWQI

داشتن منابع آب سالم پيش نياز ضروري و اساسي براي حفظ محيط زيست و رشد و توسعه اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي كشور است. رشد جمعيت جهان در دهه هاي اخير و افزايش تقاضا براي مواد غذايي و نيز بالا رفتن سطح بهداشت سبب افزايش سرانه مصرف آب و فشار بر منابع آب موجود شده است (سارگاونكار و دشپاند ، 2003). پايش و كنترل مستمر كيفي منابع آب از ابزارهاي اصلي مديريت و حفاظت از اين منابع ارزشمند محسوب مي شود. شاخص كيفي آب NSFWQI از ميان شاخص هاي عمومي كيفيت آب، بيش ترين كاربرد را دارا مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي كيفيت آب رودخانه گاماسياب با استفاده از شاخص كيفيت NSFWQIانجام پذيرفته است. در مطالعه تجربي حاضر نمونه برداري در طي 6 ماه و از 5 ايستگاه منتخب يراي سال 1395 انجام گرفت و پارامترهاي كيفي شامل دما، اكسيژن محلول، اكسيژن مورد نياز بيولوژيكي،PH ، نيترات، فسفات، كل جامدات محلول، كدورت، هدايت الكتريكي، كليفرم كل و كليفرم مدفوعي در طول رودخانه بررسي گرديد. داده هاي حاصل از مطالعه با استفاده از شاخص كيفي آب NSFWQI مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با توجه به نتايج حاصل از شاخص كيفي بيشترين ميزان شاخص NSFWQI مربوط به ايستگاه سوم با مقدار 65/39 و بعد از آن به ترتيب ايستگاه دوم با ميزان 56/37، ايستگاه چهارم با ميزان 11/35، ايستگاه اول 20/34 و كمترين ميزان شاخص مربوط به ايستگاه پنجم با مقدار 37/25 مي باشد. نتايج در5 ايستگاه نمونه برداري نشان از آن دارد كه تمام ايستگاه هاي از لحاظ طبقه بندي كيفيت آب در رده بد قرار دارند كه در نتيجه آب اين رودخانه مناسب جهت آبياري اراضي كشاورزي است. همچنين بالادست رودخانه گاماسياب داراي آلودگي كمتري نسبت به پايين دست آن مي باشد.