كاربرد و ارزيابي مدل تركيبي خطي وزن دار در پهنه بندي خطر زمين لغزش با استفاده از GIS (مطالعه موردي: حوضه آبخيز برد زرد استان كردستان)

زمين لغزش يكي از انواع حركات توده اي شكل و يكپارچه دامنه اي است كه سالانه ميليون ها نفر در سراسر جهان تحت تاثير خسارات و تلفات مالي و جاني ناشي از آنها قرار مي گيرند. يكي از راهكارهاي مقابله با اين خطر دوري كردن از مناطق داراي پتانسيل زمين لغزش مي باشد. به همين خاطر شناسايي عوامل موثر در زمينه خطر زمين لغزش و تهيه نقشه پهنه بندي خطر، جهت دستيابي به راهكارهاي مديريتي و كنترل آن امري ضروري مي باشد. امروزه تهيه چنين نقشه هايي با استفاده از تكنيك ها و روش هاي كيفي و كمي در GIS صورت مي گيرد. مدل به كار گرفته شده در اين پژوهش روش تركيبي خطي وزن دار است كه يكي از روش هاي تصميم گيري چند شاخصه است. در مطالعه و پهنه بندي خطر حوضه آبخيز برد زرد با مرور منابع از فاكتورهاي شيب، جهت شيب، فاصله از آبراهه، فاصله از گسل، ليتولوژي، فاصله از جاده، كاربري اراضي و بارش استفاده شده است و فرآيند تجزيه و تحليل داده ها روش تركيبي خطي وزني و با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و وزن دهي سلسله مراتبي صورت گرفت و در نهايت نقشه پهنه بندي خطر حوضه تهيه گرديد كه حدود 67 درصد از مساحت آن جزء نواحي با ميزان خطر زياد و بسيار زياد بود كه با توجه به نتايج به دست آمده مديريت و كنترل خطر در اين مناطق امري ضروري مي باشد.