بررسي تاثير گسل شير شتر بر دگر ريختي منطقه اي جنوب شرق سربيشه

منطقه اي مورد بررسي در برگيرنده بخشي از ايالت ساختاري سيستان و لوت مركزي است كه در عرض جغرافيايي 22 \ 13 32 تا 27 \ 17 32 و طول جغرافيايي43\ 58 59 تا 43 \51 59 واقع شده است (شكل 1). ايجاد باريكه اقيانوسي خاور ايران نتيجه عملكرد زمين ساخت كششي ( مزوزئيك ) است كه با اعمال رژيم زمين ساخت فشاري طي كرتاسه پسين تا ترشير، در نتيجه برخورد بخش قاره اي لوت در باختر و بلوك قاره اي افغان در خاور ( محل زمين درز سيستان )، باعث ايجاد رشته كوههاي خاور ايران گرديده است ( Tirrul et al., 1983 ).تأثير متقابل گسلها باعث ايجاد مناطق فشاري ( restraining zones ) در اين بخش از ايران گرديده است ( غلامي، 1388 ). وجود روندهاي ساختاري مختلف در يك پهنه همگرار باعث دگرشكلي هاي متنوع در خاور ايران گرديده است. بخشي از همگرايي بين ايران مركزي و افغانستان در سيستان و بخش ديگر در حاشيه باختري بلوك لوت انجام مي شود ( Berberian et al ., 2000 ) و ساختهاي فعال اصلي ( مانند گسلهاي نه خاوري و باختري ، گسل اسماعيل آباد، گسل پرنگ، گسل نوزاد ) امتدادهاي متغيير شمال – جنوب، شمال خاور – جنوب باختر تا شمال باختر _ جنوب خاور نشان مي دهند ( Parsones et al ., 2006 ). عمده دگرشكلي در خاور ايران نتيجه فعاليت گسلهاي راستگرد شمال – جنوب مي باشند ( Walker and jacksone ., 2002 ,2004 ) لذا نحوي ارتباط گسلهاي مذكور مي توان سبب دگرشكلي هاي متفاوت در زير پهنه سيستان گردد. در محدوده همپوشاني گسلهاي شمال – جنوب نردباني ( en – echelon ) در خاور ايران، مناطق متعددي ديده مي شوند كه تشكيل آنها به دو صورت امكان پذير مي باشد : الف) برشي و جابجايي روندهاي شمال باختر–جنوب خاور تحت اثر فعاليت روندهاي شمال – جنوب جوان ب) فعاليت همزمان روندهاي مذكور با غلبه روندهاي شمال – جنوب (Berbrian et al ., 2000 ). گسل شيرشتر كه يك گسل تراستي با موالفه اي امتدادلغز راستگر و روند شمال غرب- جنوب شرق، كه يكي از شاخه هاي نه خاوري مي باشد كه با تغيير سازوكار در طول خود باعث انتقال دگرشكلي به قسمت هاي شمالي محدوده اي خود شده است كه با بررسي عناصر ساختاري منطقه به چگونگي تأثير گسل شيرشتر بر دگرشكلي قسمت جنوب شرق سربيشه پرداخت مي شود.