ارزيابي كمي و كيفي محصولات چوبي حاصل از درختان باد افتاده و ريشه كن شده از مرحله تبديل تا خروج در منطقه سلجه چال رحيم آباد رودسر

در اثر باقي ماندن گرده بينه ها در داخل جنگل و به ويژه كنار جاده، معايب ناشي از آزاد شدن تنش هاي رشد و شرايط محيطي در مقطع عرضي گسترش پيدا مي كند. همه اين عوامل منجر به كاهش درجه كيفي گرده بينه ها مي شود. اين پژوهش به منظور ارزيابي افت كمي وكيفي گرده بينه ها از مرحله تبديل تا خروج در منطقه سلجه چال رحيم آباد انجام شد. براي اين منظور 210 گرده بينه از 3 گونه راش، ممرز و توسكا كه داراي يكي از معايب بهره برداري بودند انتخاب شدند و نمونه ها در دو مرحله ابتدا و انتهاي بهره برداري عكس برداري و كد گذاري شدند، سپس عكس هاي گرفته شده از مرحله تبديل تا خروج توسط نرم افزار ديجيمايزر مورد بررسي قرار گرفته و گسترش انواع معايب بهره برداري درآنها اندازه گيري شد. نتايج آزمون t جفتي در سطح 5 درصد، نشان داد كه همه معايب بهره برداري طي زمان تبديل تا خروج گرده بينه ها به صورت معني داري افزايش يافته اند، بيشترين نوع از معايب مربوط به طول و عرض شكاف و تركها بود، در انتهاي دوره مشاهده شد كه در اثر كشيده شدن گرده بينه ها برروي زمين 1.18 مترمكعب از گرده بينه كله بري شدند، همچنين مشخص گرديد كه نوع گونه و افزايش طبقه قطري گرده بينه ها به صورت معني داري در افزايش و گسترش مقادير معايب بهره برداري موثر مي باشند. در نتيجه گسترش اين معايب واحد بهره برداري مذكور تنها در طبقه كيفي درجه 1 به ميزان 14370000 ريال دچار ضرر شده است. استفاده از روش ها وابزار مناسب جهت كاهش و يا جلوگيري از گسترش معايب بهر برداري در گره بينه ها تا حد زيادي مي تواند مانع افت كيفي و در نتيجه ريالي شود.