كاربرد روش هاي نوين در طراحي شبكه جاده هاي جنگلي

طرح هاي جنگلداري براي استفاده مطلوب از توليدات جنگل، تضمين بقا و توليد مستمر جنگل تهيه مي شوند. براي حفاظت جنگل و رسيدن به توسعه پايدار، برنامه ريزي و اجراي دقيق طرح هاي جنگلداري ضروري است. احداث جاده هاي سنتي در جنگل هاي كوهستاني، با توجه به مسائل فني و زيست محيطي بسيار مشكل است. بنابراين تغيير در اهداف مديريتي جنگل و مطرح شدن معيارهاي زيست محيطي و اقتصادي باعث ايجاد تفكر به كارگيري روش هاي نوين و با قابليت و توانايي هاي بالاتر شد كه طراحان را به سمت استفاده از كامپيوتر و در مرحله بعد به سمت GIS سوق داد. لذا با بكارگيري روش هاي تصميم گيري چند معياره (MCDM) فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP)، فرايند تحليل شبكه اي (ANP)، تكنيك تاپسيس و روش ELECTRE مي توان معيارهاي موثر در طراحي جاده را اولويت بندي كرد و با تلفيق اين معيارها با روش تركيب خطي وزن دار (WLC) در نرم افزار GIS نقشه مطلوبيت تهيه نمود، سپس به كمك نرم افزار PEGGER به طراحي و ارزيابي مسير جاده مي پردازند، همچنين علاوه بر اين روش هاي نوين ديگري مانند شبكه عصبي مصنوعي، NETWORK2000 و TRACER را اشاره كرد. بنابراين با استفاده از روش هاي نوين در طراحي جاده مي توان كيفيت، سرعت، هزينه و دقت طراحي را بهبود بخشيد، در نتيجه مي توان مسيرهاي مناسب با كيفيت مطلوب تري را طراحي كرد.