بررسي تاثير سيرت نيكوي مديران بر معنويت در كار با نقش ميانجي‌گري كيفيت زندگي كاري

هدف از اين پژوهش تبيين تاثير سيرت نيكوي مديران بر معنويت در كار از طريق ميانجي گري كيفيت زندگي كاري است. روش تحقيق توصيفي - همبستگي از نوع معادلات ساختاري به عنوان تحقيق كاربردي مي باشد. از جامعه آماري پژوهش كه شامل كاركنان سازمان تامين اجتماعي استان آ.غ بودند به كمك روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده،230 نفر براي نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه هاي استاندارد استفاده شده است. به منظور آزمون نيكويي برازش از مدل سازي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي تحليل صورت گرفت. نتايج تحليل نشان داد، سيرت نيكوي مديران بر معنويت كاري و كيفيت زندگي كاري تاثير مثبت و معناداري دارد. سيرت نيكوي مديران به ميزان71 % از تغييرات معنويت در كار را به طور مستقيم تبيين مي كند. همچنين متغير سيرت نيكوي مديران به طور غير مستقيم و از طريق متغير ميانجي كيفيت زندگي كاري 26 % (ضريب مسير 0.95*0.28) بر متغير معنويت در كار تاثير دارد و كيفيت زندگي كاري بر معنويت در كار تاثير ي معادل 0.28 دارد..