يك مطالعه تئوريكي از مفاهيم، ابعاد و جايگاه درگيري ذهني مشتريان در رسانه هاي اجتماعي عصر حاضر براي مديريت نگرش مثبت به برند

امروزه از با افزايش استفاده از فناوري، شرايط كسب و كار بويژه در حوزه بازاريابي و مديريت نگرش مشتريان تغيير يافته است. از جلمه ابزارهايي كه در اين زمينه مورد استفاده قرار مي گيرد رسانه هاي اجتماعي هستند كه با توجه به نوظهور بودن آن ها در ايران، دانش محدودي در اين زمينه وجود دارد. با وجود ادعاهاي اوليه، نگرش مربوط به درگيري ذهني مشتري، پراكنده بوده است. در نتيجه درگيري ذهني مشتري نسبت به برند، معيار اصلي جديدي براي اندازه گيري عملكرد برند، در عصر حاضر بويژه در حوزه رسانه هاي اجتماعي تلقي مي گردد. اين در حالي است كه بررسي تئوريكي درگيري يا اشتغال ذهني مشتريان در رسانه هاي اجتماعي و كاركردهاي موثر آن براي دستيابي به يك مديريت نگرش مثبت در مشتريان، در مطالعات جهان (به طور اعم) و در ايران (به طور اخص)، مغفول واقع شده است. بر همين اساس انجام مطالعات مروري و نظري بر مفاهيم و جايگاه درگيري ذهني مشتريان در رسانه هاي اجتماعي مي تواند دانش ما را نسبت به چگونگي مديريت مثبت و موثرتر نگرش مشتريان به يك نام تجاري رهنمون سازد، كه اين مهم هدف اصلي مطالعه حاضر بوده است. يافته هاي اين مطالعه مويد آن است كه درگيري ذهني مشتريان در حوزه رسانه هاي اجتماعي از سه جنبه پردازش شناختي، ارتباط عاطفي و فعال سازي براي مديريت نگرش مشتريان به برند حائز اهميت است. همچنين سه مولفه فوق، با تاثيرگذاري بر روي بر قراري ارتباط دروني با برند و ايجاد نيت بكارگيري برند، مديريت نگرش مثبت مشتريان را تسهيل مي نمايند.