تحليل نظري موانع توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي ايران

شرايط اقتصادي، صنعتي، اجتماعي و فرهنگي امروز كشور به گونه‌اي است كه حل مشكلات و تنگناها، الگوها و راه‌حل‌هاي جديد و متفاوتي را مي‏طلبد. اما با توجه به اينكه جوامع روستايي همواره داراي مشكلاتي مانند فقر و بيكاري فصلي هستند توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي مي‌تواند به آنان كمك شاياني كند. در راستاي اين مهم، پژوهش حاضر با رويكرد كتابخانه‌اي و نظري به بررسي اين موانع و راهكارهاي بهبود كارآفريني كشاورزي پرداخته است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه مهم‏ترين موانع موجود در اين زمينه الگوهاي توسعه، نابرابري، عقب‌ ماندگي تكنولوژي، موانع اقتصادي و مالي، خردي و پراكندگي اراضي كشاورزي و عدم وجود قوه خلاقيت و ابتكار در جامعه كشاورزان هستند. در ادامه، نتايج بخش راهكارهاي بهبود كارآفريني بيانگر آن بود كه مهمترين راهكارها در بخش كشاورزي شامل توسعه صنايع تبديلي و تكميلي كشاورزي، توسعه صنايع فرهنگي، توسعه صنعت گردشگري كشاورزي، بهبود سطح كيفيت ارائه خدمات، توسعه فناوري‌هاي مناسب و اشاعه آنها در جامعه كشاورزان، ادغام فناوري‌هاي سنتي موجود با فناوري‌هاي نوين و پيشرفته در مناطق روستايي كشور، توسعه فناوري اميد و فرهنگ‌سازي مناسب آن است.