بررسي رابطه‌ي بين سرمايه فكري و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري در بورس اوراق بهادار تهران

در دنياي دانش محور كنوني، دارايي‌هاي دانشي و سرمايه فكري عامل اصلي سودآوري و حفظ مزيت رقابتي شركت‌هاست. واقعيت، گوياي اهميت سرمايه فكري، شكاف بين ارزش دفتري و ارزش بازار شركت‌ها به‌ويژه از دهه هشتاد ميلادي به بعد است كه به عقيده اكثر تحليل‌گران عملكرد مالي به افزايش سرمايه‌گذاري شركت‌ها در سرمايه فكري مربوط مي‌شود. از اين رو پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين سرمايه فكري و ارزش بازار به ارزش دفتري پرداخته است. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه شركت‌هاي عضو بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشند كه تعداد 81 نمونه بعد از انجام غربالگري و احراز شرايط پژوهش به عنوان نمونه آماري تحقيق انتخاب شدند. تخمين داده‌هاي پژوهش به كمك نرم‌افزار Eviews و با استفاده از آزمون پانل ديتا انجام پذيرفت. يافته‌هاي پژوهش ضمن تاييد تمام فرضيات تحقيق نشان داد هريك از مولفه‌هاي سرمايه انساني، سرمايه ارتباطي و سرمايه ساختاري با نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري رابطه مستقيم و معنادار داشته بطوريكه سرمايه انساني با ضريب (0.571872) بيشترين تاثير و سرمايه ساختاري (0.480251) و سرمايه ارتباطي (0.182701) در جايگاه بعدي قرار دارند.