مسئوليت اجتماعي شركتها و كارايي مالي: نقش حاكميت شركتي

هدف از اين مطالعه تجربي- تئوريكي، بررسي رابطه دو طرفه بين مسئوليت اجتماعي شركت‌ها و عملكرد مالي شركت‌ها مي‌باشد. چارچوب تئوريكي كامل براساس منابع وابسته، نظارت و امور نمايندگي و تئوري سهامداران مبنايي را براي مدل تفهيمي فراهم مي‌كند. استفاده از شاخص رفتار اجتماعي كمك مهمي به اين امر مي نمايد كه براساس چهار جزء شكل گرفته است: مشاركت در شروع گزارش دهي جهاني، شاخص پايداري براي دربرگرفتن كارايي شركت‌ها در بورس داوجونز، پذيرفتن توصيه‌ها براي حاكميت شركتي خوب و قبول قراردادهاي جهاني. نتايج بدست امده از اين مطالعات تجربي درباره كار شركتهاي ثبت شده در بورس سهام مادريد، رابطه مثبتي را در هر دوجهت به نمايش مي گذارد، (يعني اجتماعي سودآور است و سودآور براي اجتماع) بدينوسيله يك بازخورد مثبت براي يك كاردسته جمعي مقدس و سود آور فراهم مي‌شود. نتايج اين بررسي،‌ كاربردهاي تجربي در جلسات هيات مديره دارد. آنها اين نظريه را اثبات مي‌كنند كه خط مشي‌هاي اجتماعي، منابع مالي را افزايش مي‌دهند و برعكس منابع مالي، كارايي خط مشي‌هاي اجتماعي را افزايش مي‌دهند، افزايش كارايي منابع مالي به فوايد اجتماعي بيشتري مي‌انجامد. در نتيجه، اين مقاله همه اعضاي هيات مديره را تشويق مي‌كند كه بطور جدي سرمايه گذاري در منابع مالي را موازنه كرده تا خط مش‌ هايي تهيه شود. اين خط مشي‌ها مي‌تواند ميزان عملكرد اجزاي رفتارهاي اجتماعي را افزايش دهد تا بطور كلي كارايي جامعه را اصلاح كند.