بررسي رابطه ميان هوش سازماني و افزايش بهره¬وري نيروي انساني (مورد مط العه: كاركنان دانشگاه پيام نور واحد خرم آباد)

امروزه، افزايش بهره وري به عنوان يكي از دغدغه هاي اصلي مديران اجرايي و تصميم گيران هر كشور است، بسياري از كشورها عمده برنامه توسعه خود را بر مبناي افزايش بهره وري قرار داده اند. يكي از عوامل مؤثر در افزايش بهره وري نيروي انساني، هوش سازماني است. با توجه به اهميت دانشگاه پيام نور به عنوان يكي از دانشگاه هاي بزرگ كشور و نقش آن در آموزش كشور، هدف اين تحقيق بررسي رابطه هوش سازماني با بهره وري كاركنان دانشگاه پيام نور مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش تمامي كاركنان دانشگاه پيام نور واحد خرم آباد مي باشند. طبق اطلاعات دريافتي، تعداد كاركنان اين سازمان 65 نفر و تعداد هيئت علمي ثابت در اين واحد 30 نفر است. لذا حجم جامعه 95 نفر خواهد بود كه با توجه به محدود بودن حجم جامعه براي گردآوري اطلاعات از سرشماري كامل جامعه استفاده خواهد شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه بود. داده هاي گردآوري شده تحقيق از طريق آمار استنباطي و توصيفي و با استفاده از دو نرم افزار اس پي اس اس و اسمارت پي ال اس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج آزمون مدل معادلات ساختاري نشان داد كه هوش سازماني با بهره وري نيروي انساني داراي رابطه مثبت و معناداري است و همچنين همه ابعاد هوش سازماني جز سرنوشت مشترك با بهره وري رابطه معناداري داشتند.