تحليل ارتباط فضيلت سازماني با اثربخشي سازماني در دانشگاه آزاد زابل

همين اواخر يك ايده بيگانه و غريبه بوده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي رابطه فضيلت سازماني و اثربخشي كاركنان در دانشگاه آزاد زابل بود. جامعه مورد بررسي كليه كاركنان دانشگاه آزاد زابل بود كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 140 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گرداوري اطلاعات ، از پرسشنامه استاندارد فضيلت سازماني كامرون و همكاران (2004) و پرسشنامه اثربخشي بر اساس مدل پارسونز مدل (2000) استفاده شد. براي سنجش روايي و پايايي پرسشنامه ها از روايي واگرا و پايايي تركيبي استفاده گرديد كه نتايج نشان داد پرسشنامه ها از پايايي و روايي مناسب برخوردار بودند. آزمون فرضيه هاي تحقيق بر اساس روش حداقل مربعات جزئي و با استفاده از نرم افزار Smart-PLS انجام شد. نتايج آزمون فرضيه اصلي تحقيق نشان داد بين فضيلت سازماني و اثربخشي كاركنان رابطه مثبت و معني داري وجود داشت .از طرفي آزمون فرضيه فرعي بيان كننده آن بود كه همه ابعاد پنجگانه فضيلت سازماني بر اثربخشي كاركنان تاثير داشتند. بنابراين بر اساس يافته هاي تحقيق مي توان بيان كرد در سازمان ها از طريق مولفه هاي فضيلت سازماني اثربخشي كاركنان را افزايش داد و باعث افزايش بهبود كارها و آسايش كاركنان گرديد