استفاده از ايفاي نقش در آموزش انواع مختلف واكنش هاي شيميايي

در پژوهش حاضر ، از دو روش تدريس سخنراني و ايفاي نقش در آموزش دو نوع واكنش شيميايي ، جا به جايي يگانه و جا به جايي دوگانه ، به دو گروه از دانش آموزان دبيرستاني (يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل) استفاده شده است. در گروه كنترل ، تدريس به روش سخنراني انجام گرفت ، اما در گروه آزمايش ، علاوه بر سخنراني ، از تدريس به روش ايفاي نقش نيز استفاده شد. طراحي اوليه نقش ها توسط معلم انجام گرفت و دانش آموزان گروه آزمايش به ايفاي نقش مواد شركت كننده در واكنش هاي شيميايي مورد نظر پرداختند. نتايج به دست آمده از پيش آزمون ، پس آزمون و نظرسنجي هاي به عمل آمده، نشان داد كه استفاده از روش ايفاي نقش در كنار روش هاي تدريس سنتي ، علاوه بر ايجاد يادگيري عميق انواع واكنش هاي شيميايي ، توانسته است ميزان تعامل دانش-آموزان با يكديگر را بهبود بخشد ، انگيزه دانش آموزان را افزايش دهد ، اعتماد به نفس دانش آموزان را بالا ببرد و كج فهمي هاي موجود نزد دانش آموزان را مرتفع سازد .