بررسي رفتار اتصالات پس كشيده مركزگرا با استفاده از روش اجزا محدود

عدم رفتار نه چندان مناسب اتصالات خمشي فولادي در زلزله هاي بزرگ اخير نظير زلزله هاي كوبه، نورثريج باعث انجام پژوهش هاي گسترده اي در كاهش خسارت و تغييرشكل هاي پلاستيك در اجزاي اصلي اتصال مانند تير و ستون، حذف جابجايي نسبي پسماند و افزايش ظرفيت دوران پلاستيك در چشمه اتصال، شده است. بنابراين طي بررسي هاي صورت گرفته انواع نويني از اتصالات خمشي فولادي ارائه شده كه مي توان به كارآمدترين آن به اتصال خمشي فولادي پس كشيده مركزگرا اشاره نمود. اجزاي تشكيل دهنده اتصالات خمشي فولادي پس كشيده مركزگرا عبارتند از: چندين كابل مقاومت بالا براي ايجاد خاصيت مركزگرايي و نبشي مستهلك كننده انرژي براي تنظيم تغييرشكل پلاستيك اتصال. اين مقاله به بررسي اتصال پس كشيده مركزگرا با استفاده از نرم افزار المان محدود آباكوس مي پردازد، بدين ترتيب كه ابتدا نتايج آزمايشگاهي با نتايج حاصل از مدل عددي مقايسه خواهد شد و سپس بقيه پارامترهاي موثر در رفتار اتصال تحت اثر بارگذاري سايكليك تا دوران 4 درصد، مورد تحليل و بررسي قرار مي گيرند. نتايج نشان مي دهد كه اتصال داراي ظرفيت دوران پلاستيك مناسب بدون آسيب ديدگي به تير و ستون، قابليت مركزگرايي عالي و سختي اوليه مناسب و اتلاف انرژي خوب، مي باشد.