بررسي اثر تراز پايه در ساختمان هاي فولادي با زيرزمين

investigation on base level in steel buildings with basement

يكي از مباحثي كه همواره در طراحي سازه ها مورد اختلاف مهندسان محاسب واقع مي شود، انتخاب تراز پايه براي ساختمان هايي است كه داراي زيرزمين مي باشند. محاسبه صحيح محل تراز پايه ساختمان، مي تواند تأثير بسزايي بر ميزان نيروي زلزله محاسبه شده داشته باشد. با توجه به تعريفي كه در آيين نامه 2800 آمده است، تراز پايه به ترازي گفته مي شود كه در هنگام وقوع زلزله از آن تراز به پايين اختلاف حركتي بين ساختمان و زمين وجود نداشته باشد. اين در حاليست كه براساس آيين نامه ي ASCE-7-2010 عوامل زيادي در تراز پايه موثرند از جمله: خصوصيات خاك مجاور ساختمان، موقعيت نسبي سطح زمين نسبت به تراز طبقات، عمق زيرزمين و .... در اين مقاله، حل دقيق ساختمان هاي داراي زيرزمين با استفاده از روش زير سازه و در نظر گرفتن مدل هاي بيان شده در نشريه NIST GCR 12-917-21 مورد بررسي قرار گرفته است. در اين مدلسازي ها اندركنش اينرسي و كينماتيكي خاك و سازه، تعداد طبقات ساختمان، نوع خاك اطراف و ... جهت بررسي دستورات آيين نامه اي در خصوص تراز پايه، بيان شده است و نتايج حاصل از آن همچون دوره تناوب، پاسخ هاي سازه و ... مورد بررسي قرار گرفته است.