تحليل ايدئولوژي شيعه در پيروزي انقلاب اسلامي ايران

بررسي تاريخي سير تحول جوامع بشري نشان مي‌دهد كه جوامع بر مبناي ويژگي‌هايذاتي‌شان هميشه در حال حركت و تحول بوده‌اند و از آنجا كه عدالت خواهي و ظلم ستيزي در فطرت انسان‌ها نهفته بوده لذا انسان‌ها براي تحقق آن، تلاش‌ها و كوشش‌هاي زيادي را از خود بروز داده‌اند و براي استقرار يكتا پرستي و عدالت خداوند، پيامبراني را مبعوث نمود تا انسان‌ها راه سعادت را در پيش گيرند اما به اين همه، برخي از حاكمان؛ با انحراف از مسير خدا و پيامبران؛ به استثمار و ... مردم پرداخته و اين بي عدالتي‌ها و ظلم‌ها، بستر ساز شورش‌ها، خيزش‌ها و انقلابات متعددي گرديده است و تاريخ بشر مملو از چنين حركت‌هايي بوده كه پيش قراول و پرچم دار چنين حركت‌هايي پيامبران و مصلحان بوده‌اند. با وقوع رنسانس و انقلاب صنعتي، شكل و ساختار خيزش‌ها و انقلابات نيز تغيير كرده و مطالعه جنبش‌ها و انقلابات و راه هاي پيشگيري و كنترل آنها ؛ مورد توجه انديشمندان قرار گرفت و در علوم انساني و اجتماعي، شاخه اي تحت عنوان جامعه شناسي انقلاب، روان شناسي انقلاب، روان شناسي اجتماعي انقلابات و... پديد آمد و اين علوم توانستند مطالعه انقلابات را در غالبي نظام مند، مورد مطالعه قرار دهند. در اين فرايند انديشمندان با بررسي و مطالعه انقلاباتي مانند انگلستان،استقلال امريكا، فرانسه، شوروي، چين و جنبش‌هاياستقلال‌طلبانه و... در يافتند كه وقوع آنها داراي نظام‌مندي خاص بوده و در همين راستا مكاتب مختلف به نظريه پردازي و تبيين انقلابات پرداختند. بررسي ريشه هاي انقلاب اسلامي ايران نشان مي دهد كه انقلاب به وقوع پيوسته در سال 1357 برگرفته از ايدئولوژي مكتب انسان ساز اسلام بوده و موتور محركه اين انقلاي ارزش هاي ديني بوده است كه اين تاثيرگذاري مكتب و دين در وقوع انقلابات، باعث بهم ريختگي تحليل هاي پژوهشگران انقلاب گرديد.بنابراين مطالعه نقش مذهب شيعه در پيروزي انقلاب ايران بسيار با اهميت بوده و هدف اصلي اين تحقيق« بررسي و شناسايي نقش و اثر ايدئولوژي شيعه در پيروزي انقلاب اسلامي ايران» بوده است. اطلاعات مورد نظر در اين تحقيق به روش كتابخانه‌اي و فيش‌برداري از منابع با رويكرد توصيفي و تحليلي گردآوري شده است.