مقايسه تطبيقي نقوش نمادين سكه هاي دوره صفويه و سكه هاي عصر حاضر

از آنجا كه سكه ها از فلزاتي چون طلا و نقره ضرب مي شده اند، تا به امروز باقي مانده و اطلاعات فراواني در زمينه هاي مختلف در اختيار ما قرار مي دهند. سابقه نقوش بكار رفته در مسكوكات صفوي از جهت هنري، آداب و رسوم ريشه در تطور تاريخي دارد و اين نقوش از اعتقادات و باورهاي مردم به تصوير در مي آيند و مي توان از طريق بررسي تطور اين نقوش، پيشرفت رشته هاي مختلف هنري چون خط، تذهيب، ادبيات، نقاشي و مؤلفه-هاي نمادين را مورد مطالعه قرار داد. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي تحليلي است. گردآوري مطالب به شيوه كتابخانه اي و بررسي نمونه هاي موجود در موزه ها، از طريق فيش برداري و تصوير خواني است. تجزيه و تحليل داده ها كيفي است. نتيجه حاصل چنين است كه سكه هميشه تحت تاثير مذهب، فرهنگ و شرايط حكومتي آن دوره بوده و در برخي موارد از نمادهاي كهن به عاريت گرفته شده است، بدين صورت بعضي نمادها با كمي تغيير همچنان مورد استفاده قرار مي گيرد. تشابه نمادهاي اسلامي در دوره هاي مذكور، به نمادهاي سماوي (خورشيد)، نمادين (شير و خورشيد)، نوشتاري (مشخصات سكه و شعائر)، گياهي (گل و برگ)، و وجوه تمايزشان در تمركز بر نوشتار در سكه هاي صفوي و اماكن مذهبي در سكه هاي عصر حاضر، دسته-بندي مي شود.