لزوم تشكيل پرونده شخصيت در رسيدگي هاي كيفري با نگاهي به آموزه هاي قرآني و روايي

فردي سازي مجازات كه از آن به فردي كردن واكنش جزايي يا تفريد تصميم نيز تعبير مي شود، عبارت است از تطبيق مجازات بر مجرم از لحاظ عمل ارتكابي با توجه به وضع بدني، رواني، خانوادگي و اجتماعي بزهكار و همچنين شدت جرم و آثار آن، به صورتي كه موجب اصلاح بزهكار و بازپذيري او در اجتماع گردد. از نقطه نظر فقه جزايي اسلام، فردي كردن واكنش جزايي كه فقط در تعزيرات امكان-پذير است، سياست بسيار مهمي است كه ريشه در هدف تعزيرات و آرمان عدالت دارد؛ زيرا وصول هدف اوليه تعزيرات كه همانا اصلاح و تأديب بزهكار است و نيز اجراي عدالت، جز از طريق توجه به عوامل جرم و شدت و آثار آن، شرايط زماني و مكاني ارتكاب بزه، ويژگي هاي اخلاقي، رواني و خصوصيات جسماني بزهكار و تعيين نوع و ميزان تعزير بر اساس آنها ميسر نمي باشد. در اين مقاله، محقق با استفاده از روش توصيفي تحليلي به بررسي موضوع پرداخته و به اين نتيجه رسيده است كه با توجه به مباني روايي باب تعزيرات و نيز اقوال فقيهان اسلامي، فردي سازي واكنش هاي جزايي مستلزم مقدمات و به كار گيري اقداماتي است كه از جمله مهمترين آنها تشكيل پرونده شخصيت است بنابراين قانون گذار در ماده 203و286 قانون آيين دادرسي كيفري لزوم تشكيل پرونده شخصيت را پذيرفته است لذا مقام قضايي با مراجعه به آن پرونده اشراف بر ابعاد شخصيت بزهكار بتواند در راستاي فردي كردن رسيدگي هاي كيفري، عادلانه ترين تصميم را جهت تنبيه و بازسازگاري مجرم اتخاذ نمايد