مسوليت دولت تركيه به حمايت از پناهندگان با نگاهي به آوارگان سوري مطابق با ديدگاه قرآن

در قرآن كريم بحث پناهندگى و جست‏وجو براى يافتن مأمنى مناسب براى فرار از خطرات تهديدكننده، نگاه ويژه اي شده است. در حقوق بين‏الملل نسبت به رعايت حقوق پناهندگان تأكيد شده است. علم‏رغم وجود اين تأكيدات و تشكيل كنوانسيون‏ها و اتخاذ تدابير گوناگون در اين عرصه، به واسطه فقدان ضمانت اجرايى قوى در اين خصوص دولت‏هاى پذيرنده پناهنده خود را ملزم به رعايت اين مقرّرات قابل مشاهده نيست.پناهندگي از حقوق بشر تلقي گرديده ليكن دولي كه اين حقوق را رعايت نكنند ناقض حقوق اصلي انسايت شده اند. آوارگان و پناهندگان سوري ترس از جان و مال خود به كشور تركيه مهاجرت كردند ولي به دليل حجم گسترده ي مهاجرت دولت تركيه از پذيرش پناهنده استنكاف ورزيد و مردم سوري به ناچار به كشورهاي اروپايي مهاجرت كردند . پناهندگي‌ يك‌ پديده متعارض اسـت.اين تـعارضات جـدا از اينكه مربوط به ماهيت مسئله باشد و يا در جريان‌ عمل پيش بيايد،موجد مشكلاتي است كه حـل آنها نه تنها احتياج به‌ اقدامات هماهنگ‌ بين المللي دارد،بلكه اساسا‌ به‌ مباحث نـظري منجمله‌ جنبه‌هاي مختلف حقوق بـين المـللي بشر دوستانه و توانائي جامعه‌ بين المللي در عينيت بخشيدن به اين اصول مربوط مي‌گردد.در فقه پناهندگي تحت عنوان امان دادن آمده است ليكن در اين مقاله درصدد تبيين مسووليت دولت تركيه در پناه دادن مردم سوري مي باشيم كه پس از تحقيق در موضوع له به اين امر رسيديم كه تمام دولت ها و اديان مختلف موظف هستند كه مردم بي دفاع را از خطرات احتمالي در نقطه از جهان پناه بدهند و از امتيازات شهروندي در آن كشور بهره مند بشوند.