ميانجيگري بر اساس ديدگاه قرآن جهت حل و فصل اختلافات

ميانجي گري كه در قانون استفاده مي‌شود يك شكل جايگزين حل اختلاف (ADR)است، يكي از راه‌هاي حل و فصل اختلافات بين دو يا چند طرف معامله با عوامل به هم پيوسته است. به طورمعمول سوم شخص، ميانجي، به طرفين براي رسيدن به يك توافق كمك مي‌كند. منازعه كنندگان مي‌توانند ميانجي گر اختلاف در دامنه‌هاي متنوعي از جمله: تجارت، ديپلماسي، مسائل كاري، جامعه و مسائل خانوادگي باشند.به طور گسترده واژه ميانجي گري به هر موردي كه در آن يك سوم شخص كمك مي‌كند تا ديگران به توافق برسند، اشاره دارد. ميانجي گري به صورت خاص، اغلب داراي يك ساختار، زمانبندي و پويايي است كه مذاكرات عادي از آن بي بهره‌اند. اين فرايند خصوصي و محرمانه است و به صورت قانوني اجرا مي‌شوند. مشاركت در آن اغلب به صورت داوطلبانه است. ميانجي به عنوان يك سوم شخص بي طرف عمل كند و بيشتر تسهيل گر است تا هدايت كننده. ميانجي از تكنيك‌هاي مختلفي براي بازكردن يا بهبود گفتگو بين منازعه كنندگان بهره مي‌برد و هدفش كمك به طرفين براي رسيدن به توافق است. كه بيشتر به مهارت و آموزش ديدگي ميانجي وابسته است.پاي در مياني جهت فيصله اختلافات يكي از شيوه هاي مقبول در قرآن كريم مي باشد .