بررسي تطبيقي نقوش هندسي اسلامي با نقاشي آپ آرت

اپتيكال آرت يا هنر ديدگاني كه در سال‌هاي دهه‌ شصت ميلادي از هنر عامه مشتق شد، مبتني بر پديده‌هايي خاص ديدگاني بود كه جلوه‌اي از ارتعاش، لرزش يا تحرك بصري را در تابلو به بيننده منتقل مي‌كرد. استفاده از خطوط و شكل‌هاي هندسي در خلق اين آثار نقش بسزايي داشت. در هنر اسلامي نيز اجزا و اشكال هندسي با تكيه بر معاني ويژه و قدمتي چند هزار ساله در شكل‌دهي آثاري زيبا و پرمغز وجود دارند. اين پژوهش بر پايه بررسي اين دو هنر و مقايسه نقوش هندسي در نقاشي آپ ارت و كاربرد نقوش هندسي در هنر اسلامي انجام گرفته است. نوع نگاه به اشكال هندسي و كاربرد آن در دو هنر ذكر شده، اساس اين پژوهش را تشكيل مي‌دهد و هدف، مقايسه اين دو نگرش است. در اين تحقيق مروري اجمالي بر زندگي برخي از مبدعان نقاشي آپ ارت و هنرمندان اين سبك مي‌شود و به اهداف نقاشي آپ آرت و همچنين هندسه در هنر اسلامي ايران نيز پرداخته خواهد شد. پژوهش حاضر سعي دارد با تطبيق نقوش هندسي در دو هنر آپ آرت و هنر اسلامي ايران به مقايسه جايگاه آن‌ها در اين هنرها بپردازد؛ كه نقوش هندسي در اين دو هنر نقش اساسي دارد. اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي و با كمك منابع كتابخانه‌اي صورت گرفته است.