نقش گردشگري در توسعه پايدار اكوتوريسم نواحي كويري و بياباني با استفاده از مدل تركيبيSWOT و TOPSIS (مورد: روستاي متين آباد ، شهرستان نطنز)

در راستاي توسعه روستايي و برخورداري روستاييان از معيشت پايدار مي توان از فعاليت هاي مكمل كشاورزي در روستا بهره گرفت كه در اين ميان اكوتوريسم روستايي امكان افزايش درآمد خانوارهاي روستايي در مناطق كويري را در بستر بهبود كيفيت زندگي فراهم مي كند . اين مقاله با هدف ارزيابي و بازنگري رويكرد استراتژيك در اكوتوريسم روستايي در چارچوب مدل تركيبي TOPSIS - SWOTبه تبيين جايگاه گردشگري در توسعه روستايي پرداخته شود تا ميزان و نوع مداخله احتمالي عوامل بيروني و دروني براي ارزيابي وتاثير گردشگري در فرآيند توسعه گردشگري روستايي در روستاي مورد مطالعه (روستاي متين آباد) با حجم جامعه اي برابر با 809 نفر ، مورد بررسي و بازبيني قرار گيرد. روش تحقيق توصيفي – پيمايشي مي باشد. در اين راستا يافته هاي مقدماتي تحقيق تكنيك SWOT مورد بررسي قرار گرفت و در نهايت 9 نقطه قوت، 9 نقطه ضعف، 6 فرصت و 6 تهديد بررسي شد و 16 استراتژي مناسب و كاربردي ارايه گرديد و در نهايت با بهره گيري از تكنيك TOPSIS نقاط قوت ، نقاط ضعف ، تهديدات و فرصتها با شاخص هاي نظر مسئولان ، گردشگران و مردم روستا رتبه بندي شدند. نتايج تكنيك TOPSIS نشان مي دهد كه نقاط قوت داخلي تاثير بيشتري در مقايسه با ساير عوامل در گردشگري منطقه دارند. از اين رو نتايج پژوهش حاضر مي تواند در روندارزيابي توسعه گردشگري روستايي منطقه مورد مطالعه، برنامه ريزي و اجرا مورد استفاده قرار گيرد تا بيشينه كارآمدي در دستيابي به اهداف گردشگري روستايي در فرآيند توسعه پايدار روستاهاي نواحي بياباني فراهم شود.