تحليل فرصت ها و ظرفيت هاي گردشگري مذهبي در شهر مقدس شيراز

گردشگري پديده اي جهاني و نمايانگر توسعه يافتگي و تعامل جوامع و تمدن ها و يكي از شاخص هاي مهم توسعه پايدار در كشورها مي باشد . توسعه گردشگري موجب اشتغالزايي و بهبود سطح معيشت جامعه به ويژه ارتقا كيفيت زندگي در مناطق شهري مي شود. اجراي طرح توسعه گردشگري در شيراز با توجه به تنوع و تعدد جاذبه ها و منابع گردشگري و تبديل آن به محصولات و بسته هاي گردشگري، زمينه لازم را جهت توسعه ملي از منظر گردشگري و با توجه به قابليت ها و ظرفيت هاي آن فراهم مي سازد. گردشگري مذهبي در زمرۀ قديمي ترين و پُر¬رونق ترين گردشگري هاي گذشته و حال سراسر جهان قرار دارد، استان فارس و بالاخص شهر شيراز، به عنوان يكي از مهمترين ميزبانان گردشگري مذهبي همواره گردشگران بي شماري را به طرف خود جذب نموده است. فارس به دليل آنكه در مسير حركت امام زادگان بزرگوار از مدينه به سمت خراسان ، از بقاع متبركه اين بزرگان برخوردار بوده كه بر اساس آمار بيشترين بقاع كشور را داراست. در اين مقاله بر اساس روش مطالعات توصيفي به بررسي و تحليل طيف فرصت ها و ظرفيت هاي منابع گردشگري تاريخي فرهنگي مذهبي شهر شيراز پرداخته تا ضمن بهره مندي از ظرفيت ها، امكان توسعه پايدار و سرمايه گذاري منطقي فراهم گردد. نتايج حاصل از اين تحقيق، منجر به ايجاد تصوير مطلوب از مقاصد گردشگري است تا بر اين مبنا، مزاياي مقصد را به خوبي به گردشگران نشان داده شود.