بررسي و شناخت بافت هاي فرسوده شهر كنگاور و راههاي ساماندهي آن

بافت هاي فرسوده و ناكارآمد شهري مسئله اي مهم در امور جاري شهر و شهرسازي كشور هستند و بخش اعظمي از سطح شهرهاي كشور را تشكيل مي دهند. از آنجا كه بافت هاي فرسوده در شرايط اجتماعي، اقتصادي و جغرافيايي متفاوت قرار دارند، داراي ويژگي هاي مختلفي نسبت به هم هستند، مداخله در هر بافتي بايد با توجه به ويژگي هاي خاص همان بافت صورت گيرد. شهر كنگاور نيز همچون ديگر شهرهاي موجود در كشور دچار اين معضل بوده كه دراين تحقيق سعي در مطالعه و شناخت ويژگي هاي كلي بافت فرسوده اين شهر، شناخت محدوديت ها و مشكلات موجود در اين بافت ها و ارائه راهكار مناسب جهت برنامه ريزي و ساماندهي بافت هاي فرسوده ي شهر گرديده است. نوع تحقيق كاربردي و به روش توصيفي-تحليلي انجام گرفته و شيوه ي گردآوري اطلاعات، بصورت كتابخانه اي و ميداني(مشاهده، مصاحبه) مي باشد.. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد كه بافت هاي فرسوده 16 درصد از بافت اين شهر را شامل مي شود كه علاوه بر مسائل و مشكلات كالبدي، خدماتي، زيست محيطي و منظر شهري نامطلوب، در معرض خطر ريزش و ويراني قرار دارند و اين موضوع با توجه به اينكه اين شهر در محور زلزله خيز زاگرس مياني قرار گرفته است حائز اهميت بيشتري است.