بهره گيري عناصر تزييني ايراني- اسلامي در دكوراسيون داخلي(با تكيه بر المان هاي نقاشي ديواري دوره ي قاجار در طراحي كاغذ ديواري)

توليد كاغذديواري در ايران سابقه‌ي چندان طولاني ندارد، اما تزيين بناهاي ايراني با انواع روش‌ها مانند نقاشي ديواري، گچي، آهك‌بري و ... از قديم‌الايام تا چند دهه اخير مرسوم بوده است. با گذشت زمان و تغيير سبك زندگي در ايران استفاده از شيوه گذشتگان در تزيين سطوح بنا جايگاه خود را در ميان اكثريت از دست داده و به كارگيري آن مقدور نمي‌باشد و يا به سختي امكان پذير است. نقاشي ديواري تكنيكي است كه در بسياري از بناهاي تاريخي استفاده شده است. از آن جهت كه استفاده از كاغذديواري و نقاشي ديواري هر دو بر يك بستر انجام مي‌شود مي‌توان قرابتي بين نقش‌هاي اين دو متصور شد. كاخ سردار ماكو از بناهايي است كه نقاشي‌هاي ديواري آن از تنوع بسياري برخوردارند، تنوع نقاشي‌هاي ديواري اين كاخ به لحاظ موضوع و شيوه‌ي هنري به كار رفته در آن، توان پردازش ايده‌هاي گوناگون در طرح‌هاي كاغذديواري را داراست. مقاله ي حاضر در نظر دارد با روش توصيفي-تحليلي، ضمن مطالعه و دسته‌بندي نقاشي‌هاي ديواري چند نمونه از كاخ هاي قاجاري به بررسي روش‌ هاي مطلوب براي جايگريني نقش مايه ها درطراحي كاغذديواري اقدام نمايد. استفاده از نقش‌هاي ايراني در كاغذديواري يكي از روش‌هايي است كه مي‌توان نقاشي ايراني را وارد عرصه‌ي زندگي روز كرده و از اين طريق يكي از جلوه‌هاي هنر ايراني را حفظ نمود.