اثر پيريدوكسين، كينتين و شوري بر برخي شاخص هاي جوانه زني بذور گلرنگ رقم گلدشت

تا كنون روش هاي مختلفي براي افزايش درصد جوانه زني بذور و افزايش عملكرد محصول استفاده شده است كه از آن جمله مي توان تيمار بذور توسط پرايمينگ را نام برد. امروزه تكنيك پرايمينگ يا آماده سازي بذر يكي از روش هاي فيزيولوژيكي جهت افزايش درصد جوانه زني، كارايي بذر و فراهم سازي سرعت و يكنواختي جوانه زني و استقرار تحت تنش هاي محيطي معرفي شده است. از اين رو آماده سازي بذر گلرنگ به منظور شناخت تاثيرات آن بر مشخصه هاي جوانه‌زني و افزايش تحمل تنش شوري در مرحله ي جوانه زني بسيار حائز اهميت مي باشد. بنابراين در اين تحقيق، هدف، مطالعه و بررسي تأثير پيريدوكسين و كينتين بر شاخص هاي جوانه زني بذور گلرنگ در شرايط تنش شوري در شرايط آزمايشگاهي بود. آزمايش در آزمايشگاه فيزيولوژي گياهي دانشكده ي زيست شناسي دانشگاه تبريز در سال 1391 انجام شد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه ي كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتورها شامل پيريدوكسين با غلظت هاي صفر، 03/0 و 06/0 درصد و كينتين با غلظت هاي صفر ، 10 و 20 ppm و كلريد سديم با غلظت هاي صفر، 50 و 100 ميلي مولار بود. نتايج حاصل از اين آزمايشات بر اساس مقايسه ي بين بذور تيمار شده با پيريدوكسين، كينتين، كلريدسديم و بذور تيمار نشده (شاهد) تجزيه و تحليل شدند. در اين آزمايش،طول ساقه چه، طول ريشه چه، طول گياهچه در شرايط آزمايشگاهي بر روي بذور گياه گلرنگ رقم گلدشت مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج آزمايشات نشان داد كه افزايش غلظت كلريد سديم در مرحله ي جوانه زني باعث كاهش شاخص هاي جوانه زني، كاربرد پيريدوكسين باعث افزايش شاخص‌هاي جوانه زني، همچنين كاربرد كينتين باعث كاهش كليه ي شاخص هاي جوانه زني شدند. در مجموع نتايج حاصل نشان داد پيش تيمار بذر توسط پيريدوكسين در مناطق مستعد شوري مي تواند باعث مقاومت گياه گلرنگ در مرحله ي جوانه‌زني شود و كشاورزان را در استقرار و توليد مطلوب گياهچه ها ياري نمايد.