مدل معادلات ساختاري سبك هاي رهبري مربيان، انسجام گروهي و اضطراب رقابتي در ليگ برتر فوتسال بانوان

امروزه شغل مربيگري به عنوان يكي از مشكل¬ترين مشاغل دنيا، نياز به مهارت و دانش فوق العاده جهت پرورش ورزشكاران ماهر دارد. اين رهبران مي¬بايستي رفتار ورزشكاران را از جنبه ذهني و بدني مورد توجه قرار دهند، چون توجه نامتعادل به يك بعد موجب غفلت از بعد ديگر مي¬شود (رمضاني نژاد و همكاران، 1389). يكي از ابعاد و تصميم¬¬هاي مهم مربيگري در تيم، انتخاب شيوه و سبك مربيگري است (نامي، 1391). در مدل چلادوراي و صالح (1980) براي رفتار رهبر در موقعيت هاي ورزشي پنج بعد در نظر گرفته شده است. همچنين انسجام گروهي به عنوان عنصري مركزي و تعيين¬كننده در توسعۀ تيمي و ويژگي پايه¬اي براي تيم¬هاي موفق معرفي مي-شود (استيون، 2003). پژوهشگران دو گونه متفاوت از انسجام را مشخص كرده¬اند: 1. انسجام اجتماعي، 2. انسجام تكليف. يكي ديگر از عواملي كه از سبك¬هاي رهبري مربيان تأثير مي¬پذيرد و بر ميزان و شدت عملكرد ورزشكاران اثر مي¬گذارد؛ اضطراب رقابتي مي¬باشد(روحاني و همكاران، 2013). اضطراب رقابتي شكل ويژه¬اي از اضطراب است كه به عنوان تابعي از موقعيت¬هاي رقابتي رخ مي¬دهد (واعظ موسوي و مسيبي، 1387). تحقيقات متعددي در خصوص ارتباط بين سبك هاي رهبري مربيان، انسجام گروهي و اضطراب رقابتي بازيكنان انجام شده است ولي تحقيقي كه مدل ارتباطي بين اين متغيرها را بررسي كرده باشد كمتر وجود دارد؛ از اين رو با توجه به احساس خلأ در اين زمينه پژوهش حاضر در صدد است به اين سؤال پاسخ دهد كه مدل ارتباطي بين سبك هاي رهبري مربيان، انسجام گروهي و اضطراب رقابتي بازيكنان ليگ برتر فوتسال بانوان چگونه است.