ارزيابي شدت فرسايش بادي و پتانسيل رسوب دهي منطقه روتك و مك سوخته سراوان با استفاده از مدل IRIFR.1

Assessment of Wind Erosion Intensity and It,s Sedimentation Potential of Rotok and Muksokhteh Region of Saravan by IRIFR.1 Model

فرسايش بادي در مناطق خشك و نيمه خشك از مهم­ترين فاكتورهاي عدم توسعه محسوب مي­گردد. از اين رو شناخت عوامل موثر در فرسايش بادي منطقه، يكي از اقدامات مهم مديريتي در جهت كنترل و كاهش آثار سوء ناشي از اين پديده مي­باشد. در اين تحقيق به منظور تعيين و برآورد پتانسيل فرسايش بادي از روش تجربي IRIFR.1 استفاده شده است. براي اين منظور نقشه هاي پايه تهيه و سپس با بازديدهاي مختلف ميداني، ابتدا واحدهاي همگن و رخساره هاي ژئومورفولوژي در منطقه شناسايي، و عوامل نه گانه مدل امتيازدهي گرديد. با توجه به اهميت فرسايش بادي، در نهايت پتانسيل فرسايش بادي و شدت آن مشخص و بر اين اساس نقشه شدت فرسايش بادي بدست آمد. نتايج نشان داد كه 9/ 61 درصد منطقه در كلاس فرسايشي زياد و 1/ 38 درصد وسعت منطقه در كلاس خيلي زياد قرار دارد. همچنين ميزان متوسط توليد رسوب ساليانه 5315 تن در كيلومتر مربع در سال بدست آمد.